Vier keer het licht aan en uit doen, omdat je anders niet zeker weet of je ouders morgen wel wakker worden. Nee, opnieuw. Nog eens vier keer. Gewoon zodat ik het echt zeker weet. Zodat die gedachten in m’n hoofd getemd worden. Zodat ik nog een kans heb om het zeker-te-weten goed te doen. Oke, ik heb nog wel tijd over. Geen energie, maar wel tijd: ik doe het nog wel acht keer. Dan heb ik het zestien keer gedaan en dat is écht perfect. Vier keer vier: mooier kan het niet!

Gekkenwerk is het, ik weet het. Maar toch moet het. Alsof ik in een ander wereldje leef. Een apart wereldje op deze grote wereld. Ik zit op een compleet andere golflengte. Jullie weten van mijn wereld, hebben erover gelezen of van gehoord, maar jullie kunnen er moeilijk binnentreden. Omdat het niet echt kan, maar ook omdat die confrontatie niet bestaat. Obsessive Compulsive Disorder (dwangneurose) is een perfecte naam voor de psychische aandoening: het vertelt precies wat het inhoudt. Het is een obsessie, een constante obsessie die je niet gemakkelijk tegengaat en het gaat gepaard met handelingen die je móet uitvoeren. 

Laat je meegaan in het ritme, het constante, het steeds opdringende en alsmaar doorgaande.